Officier van Justitie Molina kwalificeert extreemrechtse groep als "werkgeversorganisatie"

Het Nationaal Gerechtshof verbindt de neonazi's
van CEDADE met de PP

CEDADE (Círculo Español de Amigos de Europa [Spaanse Kring van Vrienden van Europa]), de al decennia in de Spaanse staat actieve neo-nazistische organisatie, heeft politieke banden met de PP, aldus een brief die door officier van justitie (OvJ) Molina, verbonden aan het Nationaal Gerechtshof, gestuurd werd aan zijn Nederlandse ambtgenoot Lee Ang. De brief van het OM kwalificeert Jorge Mota Arás, leider en oprichter van CEDADE, als "een persoon met banden met de PP [Partido Popular -de rechtse Volkspartij met wortels in de franquistische beweging, die sinds een aantal jaren aan de macht is]" en omschrijft de neonazi-organisatie als een "werkgeversorganisatie".

Tekst: Ikerkuntza Taldea (Barcelona), Foto's: Kalegorria/EFE

"Persoon met banden met de Partido Popular". Aldus definieert de OvJ Enrique Molina, verbonden aan het Nationaal Gerechtshof [te Madrid], Jorge Mota Arías, de oprichter van de opgeheven Spaanse Kring van Vrienden van Europa (CEDADE), de meest vooraanstaande neonazistische organisatie in Spanje en met veel banden naar gelijkgestemden in de rest van Europa, die gedurende de 28 jaar van haar bestaan over de hele wereld haar racistische stellingen en de elementairste publicaties van het nazigezinde historische revisionisme, een stroming die het bestaan van de Holocaust ontkent, verspreid heeft.

Van Openbaar Ministerie naar Openbaar Ministerie

In een brief, gedateerd 18 april van dit jaar en gericht aan de Nederlandse Officier van Justitie Lee Ang van het Openbaar Ministerie (OM) te Amsterdam, wordt Jorge Mota door de [Madrileense] OvJ Enrique Molina gekwalificeerd als "de oprichter en voorzitter van de werknemersorganisatie CEDADE, een persoon met banden met de Partido Popular (PP), [de partij] die in Spanje de meerderheid in het nationaal parlement heeft".
Het justitiële bericht werd opgesteld naar aanleiding van vragen opgesteld door het Nederlandse OM in verband met de lopende zaak tegen de inwoner van Catalonië en als activist deeluitmakend van diverse sociale bewegingen, Juan Ramón Rodríguez Fernández, tegen wie een uitleveringsverzoek is ingediend door datzelfde Nationale Gerechtshof.
Rodríguez werd op 16 januari 2002 in Amsterdam opgepakt, in het kader van het onlangs in werking getreden onderlinge bijstandsverdrag `Eurojust' (1) en in nauwe samenwerking tussen de Spaanse Guardía Civil en de Nederlandse politie. Hij werd gevangen gezet in de extra beveiligde gevangenis te Vught, en herkreeg zijn vrijheid op 26 juni na betaling van een borgsom van 20000 euro, nadat het Nederlandse OM aangaf dat er te weinig belastend materiaal tegen Juanra voorhanden was, evenals dat het materiaal dat de Spaanse staat ter beschikking had gesteld, waarin Juan Ramón ervan werd beschuldigd informatie over extreem rechts te hebben "doorgespeeld" aan ETA, talloze tegenstrijdigheden bevatte .(2)
In de genoemde brief die het Nationaal Gerechtshof verzond, naar aanleiding van nieuwe vragen van het Nederlandse OM, stelt OvJ Enrique Molina (trouwe metgezel van rechter Baltasar Garzón in zovele andere zaken) dat er banden bestaan tussen Mota Arás en de PP en bestempelt CEDADE - een neonazistische organisatie die herhaaldelijk aangeklaagd is door diverse Catalaanse en internationale organisaties, zoals SOS Racisme, de Simon Wiesenthal Stichting en UNESCO - als werkgeversorganisatie, zonder enige melding te maken van de functie als verspreider van het nazisme, die het gedurende decennia vervulde.
Jorge Moto richtte CEDADE op 22 augustus 1965 op in het kasteel van Pobla de Claramunt (Barcelona). Hij was de onbetwiste leider van CEDADE en onderhield gedurende de jaren zeventig contacten met de SECED (de toenmalige Spaanse geheime dienst onder leiding van Carrero Blanco ) (3) en is auteur van van teksten zoals `Ons socialisme', gepubliceerd in de reeks `Ideologische Katernen' van CEDADE, of `Naar een Europees socialisme' uitgegeven door uitgeverij Ediciones Bau.
Mota, een groot aanhanger van Hitler, Wagner en het Derde Rijk, verliet CEDADE in 1989. De laatste bijeenkomst van deze nazi-organisatie vond officieel plaats op 27 november 1993, nadat er opeenvolgende politieke crises hadden plaatsgevonden waarbij Mota immer Hitler en het Derde Rijk verdedigde als ideologische richtbakens.

21000 Documenten

In november 1996 vielen de Mossos d'Esquadra (4) met een gerechtelijk bevel de vestigingszetel van CEDADE, gelegen aan de Senecastraat te Barcelona (in de burelen van de extreem rechtse boekhandel Europa) binnen en namen 21000 documenten in beslag. Dit materiaal had met name een wervend karakter, met video's zoals `De eeuwige Jood', waarin het hebreeuwse volk met ratten vergeleken wordt, die door Pedro Varela Geiss - nog zo'n berucht kopstuk van CEDADE, die in 1978 toetrad tot het Dagelijks Bestuur om later voorzitter van de organisatie te worden - als een "historisch document" wordt aangemerkt. Onder het in beslaggenomen materiaal werden ook publicaties aangetroffen met titels zoals `De Holocaust is een leugen, laat je niet bedriegen', `Wij, de racisten', `De mythe van de zes miljoen' of `Het hedendaagse antisemitisme'. De Mossos legden ook beslag op het privé-archief van CEDADE, dat in handen was gekomen van Varela en zijn boekhandel Europa - die overigens nog steeds in functie is in Barcelona - na de formele opheffing van CEDADE in 1993.

Na deze operatie werd strafrechterlijke vervolging ingesteld tegen Varela voor het misdrijf verdediging van de Holocaust en aanzet tot haat, er vond een proces plaats en hij werd veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf wegens verdediging van genocide en tot drie jaar wegens uitlokking tot discriminatie, haat en geweld tegen sociale minderheden om racistische en antisemitische redenen. Eveneens werd hem een boete opgelegd van 720.000 pesetas [bijna 4400 euro]. Varela ging tegen het vonnis in hoger beroep bij de derde sectie van het Provinciaal Gerechtshof te Barcelona, die tot de conclusie kwam dat er sprake was van ongrondwettigheid die door het Constitutioneel Hof behandeld diende te worden. Nog voordat het Gerechtshof tot een vonnis is gekomen voert het aan dat artikel 607 lid 2 van het Wetboek van Strafrecht de vrijheid van meningsuiting inperkt. Al reeds eerder zat Varela in Oostenrijk gedurende een jaar gevangen wegens deelname aan een eerbetoon voor Hitler.

"Anne Frank stierf aan tyfus"

Gedurende het proces presenteerde Pedro Varela zich als een boekverkopende historicus "die de ideeën van derden verkoopt zonder zijn eigen waardeoordelen te laten prevaleren". Varela voerde eveneens aan dat `Mein Kampf' van Hitler (dat meerdere malen door zijn boekhandel werd heruitgegeven) ook in El Corte Inglés [warenhuis, Spaanse variant van de V&D]. Onder het in beslaggenomen materiaal bevond zich een geschrift van Varela waarin ontkent werd dat Anne Frank vermoord zou zijn in een concentratiekamp van de nazi's en beweerde dat ze eenvoudig aan tyfus gestorven zou zijn. Tijdens het proces werd Varela verdedigd door de advocaat José María Ruiz Puerta en de neonazi Ramón Bau (die tegenwoordig de drijvende kracht is achter het Centrum van Indoeuropese studies) startte een campagne voor financiële ondersteuning. In september van het afgelopen jaar werd bekend dat Pedro Varela zich gedurende 20 maanden niet maandelijks gemeld had bij de rechtbank, zonder dat de justitiële autoriteiten ook maar enige maatregel troffen. Varela, die zijn toevlucht nam tot het indienen van een verzoek om voor "vakantie" naar de Verenigde Staten te mogen reizen, voerde aan dat het door "bureaucratische verstrooidheid" kwam. De derde sectie van het Gerechtshof, voorgezeten door Guillermo Castelló, gaf toestemming voor de reis en vroeg bij de rechtbank niet eens informatie aan over het al dan niet nakomen van de plicht van het maandelijks melden. In 1985 stelde een verslag van het Europese Parlement dat CEDADE in augustus 1965 in de Bondsrepubliek Duitsland was opgericht onder de bescherming van een Wagnervereniging. Het werd opgericht door diverse militaire bestuursleden en ambtenaren van het Hitler- en Mussoliniregime en bleef zich verder ontwikkelen in Spanje, met Madrid als knooppunt. Achter haar gaan andere organisaties verscholen met overduidelijke nazi-namen. Andere elementen uit extreem rechtse kringen benadrukken het nazistische karakter van de organisatie. Voor de 1e mei-viering in Frankrijk werden dit jaar verschillende delegaties van Spaans extreem rechts uitgenodigd door het Front National van Jean-Marie Le Pen. Aan het extreem rechtse defilé namen deel de Radicale Democratie (DN) en een klein groepje van de Spaanse Katholieke Beweging en de Spaanse Jongerenactie, wiens leider José Luís Corral niets wil weten van DN stellend dat zij voort zijn gekomen uit een heroprichting van een nazi-groepering genaamd CEDADE en een franquistische groep genaamd Spaanse Junta's, maar de leiders blijven nazi's, hoewel ze dat trachten te verheimelijken".

Banden tussen extreem rechts en de PP

De band die de OvJ Molina veronderstelt in zijn geschrift is niet de enige band die de Volkspartij (PP) onderhoudt met leden van extreem rechts met banden met CEDADE. Alejo Vidal Quadras, leider van de PP in Catalonië tot 1997, had regelmatig ontmoetingen met José Javier Esparza, een van de laatste leiders van CEDADE en ex-directeur van het neofascistische tijdschrift `Hespérides'. Juan Palacios, een actieve militant van CEDADE had ook een ontmoeting in 1984 met Vidal Quadras. Deze neofascist werkte toendertijd bij het persbureau Allianza Popular [Volksalliantie]. In de periode dat Vidal Quadras de PP [in Catalonië] aanvoerde, was Juan José Aizcorbe - een van de hoogste leiders van Spaanse Junta's - directeur van het departement van studies en programma's en als lid van het provinciaal bestuur van Barcelona. Vandaag de dag is Vidal Quadras afgevaardigde in het Europese Parlement voor de PP. Toen hij zijn positie als voorzitter van de Catalaanse PP verloor vertrouwde [de Spaanse premier en leider van de PP] Aznar de leiding toe van de Stichting voor de Analyse en Sociale Studies.

Staatsterrorisme
De extreem rechtse Catalaanse tak van GAL

In januari 1985 werden vijf leden van CEDADE in Barcelona aangehouden op beschuldiging van moord op de Franse staatsburger Robert Caplanne in 1985 in Biarritz [Frankrijk], die was opgeëist door Antiterroristische Bevrijdingsgroepen (Grupos Antiterroristas de Liberación, GAL) . (5) Voor deze zaak werden de volgende extreem rechtse lieden in 1987 veroordeeld: Javier Rovira tot 34 jaar gevangenisstraf; José Luís Fariñas en Jorge Porta tot 26 jaar gevangenisstraf; en Carlos Pedemonte tot 4 maanden gevangenisstraf.
In 1996 wordt Ismael Miquel door het gerecht voor dezelfde zaak veroordeeld en worden de politieinspecteur Jorge de Haro en de ex-chef van het Opperbevel van de Antiterroristische Strijd (MULC), Francisco Álvarez, vrijgesproken. Miquel werd veroordeeld wegens lidmaatschap van een gewapende bende, moord, verboden wapenbezit en vervalsing van documenten. De extreem rechtse Catalaan zat gevangen in Thailand, met een veroordeling van 40 jaar wegens drugshandel, en had zijn schuld bekend om terug te kunnen keren naar Spanje. De extreem rechtse sectoren wijten deze arrestaties aan een politiemontage om extreem rechts te gebruiken en voor te wenden dat het terrorisme van de GAL, geleid door de hoogste echelons van de Spaanse staat, het werk was geweest van oncontroleerbare extreem rechtse groepen. Het extreem rechtse commando werd gerecruteerd en gevormd in Andorra waar ze van documentatie en bewapening werd voorzien om de aanslag te plegen waarbij Robert Caplanne, die verward werd met een Baskische politieke vluchteling, vermoord werd. Achter deze montage zou commissaris Álvarez hebben gezeten, die jarenlang in Barcelona als officier bij de geheime dienst zou hebben gewerkt, voordat hij gepromoveerd werd tot hoofd van de MULC.

Catalaanse militie

Eveneens bestaat er een band met de extreem rechtse terroristische activiteit in de Catalaanse streken van Milicia Catalana [Catalaanse Militie], een militaire organisatie die gedurende de jaren tachtig aanslagen pleegde tegen lokalen van onafhankelijkheidsaanhangers zoals van de MDT (6) , van `La Crida de Solidaritat' [De schreeuw om Solidariteit] of MEN, evenals tegen sexshops en medische centra waar zwangerschapsonderbrekingen werden uitgevoerd, zoals de Dexeus-kliniek te Barcelona. Carlos Francisoud en Juan Carlos Criado - die een overeenkomst met de politie sloten over de ontbinding van de extreemkatholieke groep - zie [het tijdschrift] Ardi Beltza nummer 5 - zijn nog steeds op vrije voeten hoewel zij nog veroordelingen moeten uitzitten. In de jaren negentig stuurde Francisoud een brief aan Alejo Vidal Quedras waarin hij zijn Spanjegezinde en patriottische politiek roemt. In de brief, die destijds door de Catalaanse krant El Triangle werd afgedrukt, kwalificeert Francisoud de toenmalige hoogste chef van de PP in Catalonië als "de enige politicus die zegt wat hij moet zeggen".

 

Noten:

  1. Dit klopt niet. Volgens Jelle van Buren van Stichting Eurowatch "moet het echte Eurojust echter nog van start gaan. Er is al wel een voorloper van in werking, een soort pre-Eurojust. Het gaat bij Eurojust om een justitieel samenwerkingsverband tussen de Openbare Ministeries van de EU-lidstaten. Eurojust heeft geen eigen bevoegdheden. De kern is coördinatie: de OvJ's overleggen met elkaar over lopende zaken in de lidstaten, met uiteraard de nadruk op grensoverschrijdende zaken, om te kijken of meer gecoördineerde actie mogelijk en noodzakelijk is. Om dat soort dingen te stroomlijnen is Eurojust bedacht. Er zitten zwaargewichten in, die goed op de hoogte zijn van lopende onderzoeken in het eigen land, en in een positie zitten om onderzoeken in het eigen land te sturen.
  2. Dat klopt niet: het Amsterdamse OM vond juist het tegengestelde en vond dat er voldoende materiaal was overgeleverd door de Spaanse autoriteiten om Rodríguez uit te leveren. Het was juist de Amsterdamse rechtbank die - toen - oordeelde dat er te vaag en te tegenstrijdig materiaal was aangeleverd om Rodríguez nog langer vast te houden.
  3. Beoogd opvolger van Franco die in 1974 door de ETA op spectaculaire wijze en met grote internationale instemming werd vermoord met een bomaanslag op zijn auto.
  4. Autonome Catalaanse regiopolitie die onder de verantwoordelijkheid valt van de Catalaanse regioregering van de rechts nationalistische gouverneur [`voor het leven'] Jordi Pujol.
  5. Het doodseskader GAL werd begin jaren tachtig opgericht en pleegde in de jaren tachtig aanslagen op een groot aantal vermeende ETA-leden waarbij 25 dodelijke slachtoffers vielen. Enkel de uitvoerders en lage leidinggevenden werden uiteindelijk veroordeeld (waarvan ook een groot deel vroegtijdig vrijkwam of gratie verleend werd). De werkelijke leiding, zoals de voormalige ministers van Binnenlandse Zaken Barrionuevo en Corcuera werden, zoals te verwachten, vrijgesproken.
  6. Moviment de Defensa de la Terra [Beweging voor de Verdediging van de Aarde], organisatie, die anders dan zijn naam doet vermoeden, een links-nationale politiek in Catalonië voorstaat. MDT werd in 1984 opgericht en kwam voort uit de samensmelting van diverse linkse Catalaans nationalistische groeperingen. Voor degenen die Catalaans begrijpen is er meer informatie te vinden op http://www.estelnet.com/mdt/.