Juan Ramón Rodríguez Fernández
Vught, eind november 2002

ALLES IS ONDER CONTROLE

Hoe meer de dingen leken te veranderen
Des te meer ze hetzelfde bleven.
Harold Robbins

Juanra zit opnieuw weer in de bajes. Godzijdank. En Nederland kan weer rustig gaan slapen.
Afgelopen 1 oktober sprak de rechtbank van Amsterdam zich positief uit over de uitlevering van de bekende, is hij nou een activist, terrorist of een Catalaanse zanger, Juanra. Hoe dan ook, tot verbazing van iedereen bleef hij in vrijheid want volgens deze zelfde rechters die het vonnis velden, bestond er geen enkele aanwijzing dat hij zich zou onttrekken aan justitie. Het gehele land was sprakeloos van dit ongebruikelijke vonnis.

Om een einde te maken aan de maatschappelijke ongerustheid waarin de Nederlandse samenleving verkeert, ging het Openbaar Ministerie in hoger beroep bij de Zevende Strafkamer van het Amsterdamse Gerechtshof. "Stelt u zich voor, uwe edelachtbaren, de internationale ontzetting waar ons het land het onderwerp van zal worden, wanneer nadat een zó gevaarlijke terrorist, zoals Juanra, is opgepakt, nu vrij wordt gelaten en zal ontsnappen?!" Dit felle betoog overtuigde mr. Brilman, de voorzitter van het Gerechtshof, die wederom besloot om de verdachte op te sluiten. Hoe dan ook, wat maakt het uit dat hij zich elke keer gemeld heeft na iedere dagvaarding die tegen hem werd uitgevaardigd en dat hij een vaste woon- en verblijfplaats heeft in Amsterdam (het historische Vrankrijk, verblijfplaats van gewelddadige lieden, zoals iedereen weet). "De betaling van een borg van 20.000 euro biedt niet genoeg garanties", zoals de briljante meester in de rechten het stelde in zijn vonnis. En Juanra keerde terug naar de bajes, tot grote geruststelling van allen.

Hoe dan ook, meester Victor Koppe en zijn anti-Spaanse vrienden (zoals officier van justitie Ang Lee ze zeer juist omschreef tijdens de laatste rechtszitting) probeerden wederom onrust te zaaien in de publieke opinie en gingen in hoger beroep tegen het vonnis. Afgelopen 5 november 2002 vond achter gesloten deuren het hoger beroep plaats. "Als 20.000 euro niet voldoende garantie is, hebben we hier de bankafschriften van de stortingen van in totaal 50.000 euro en de namen van de Hollandse mensen die hier aan bijgedragen hebben, maar als zelfs dat nog niet genoeg zekerheid biedt, zegt u ons dan aan welke voorwaarden mijn cliënt dient te voldoen om in vrijheid gesteld te worden".

De verdediging was fel en hoewel hij goed onderbouwd was, was de officier van justitie Ang Lee beslissend: "Het gaat niet om het geld dat u ter beschikking stelt, Juanra blijft gevangen. Wil deze rechtbank dan voorbij gaan aan het vonnis dat de Zevende Strafkamer van het Amsterdamse Gerechtshof eerder heeft genomen?" Het pleidooi van onze heldin was slap, dat staat vast, maar het zorgde wel vor het nodige intimiderende effect en de terrorist, of de activist, of de zanger, wat maakt het ook uit, blijft gelukkig achter de tralies. Uiteraard in Vught, op het terrein van het voormalige concentratiekamp van de nazi's, in een nieuwe vorm als de Penitentiaire Inrichting Nieuw Vosseveld in het leven geroepen door de sociaaldemocratische toverkunst. Op deze wijze is het alsof ons land zijn openstaande rekeningen met het verleden heeft vereffend.

En zo is het, beste lezers, alsof de justitie (zonder juridische redenering, maar wie maakt dat nog wat uit?) een einde heeft gemaakt aan de nachtmerrie dat Juanra vrij op straat rondloopt. Nederland kan weer rustig gaan slapen: alles is weer helemaal onder controle. Onze regeringscoalities van centrumrechts zullen niet meer in een crisis geraken; evenmin zal er opnieuw een echtgenoot van welke Nederlandse koningin dan ook overlijden; en bovenal, bovenal zullen we hem niet meer dat provocerende "Hasta la victoria siempre, Hasta la victoria siempre, Hasta la victoria siempre" horen zeggen.