Parool: Amsterdam, zaterdag 29 juni

Juanra heeft genoeg aan zijn eigen strijd

MARTINE KAMSMA

De vermeende ETA-terrorist Juan Ramón Rodriguez is op borgtocht vrijgelaten. Zijn Amsterdamse collega-activisten organiseerden gisteravond in het voormalige kraakpand Vrankrijk een feestje dat geen feestje mocht heten.

Juanra doet in het voormalige kraakpand Vrankrijk, zijn basis in Nederland, zijn verhaal. Hij laat zich graag afleiden door zijn zoon, die hij sinds januari niet meer had gezien. De komende tijd wil hij alleen maar bij zijn zoon, zijn vrienden en zijn familie zijn. Want helemaal gerust is hij er nog niet op dat hij niet aan Spanje zal worden uitgeleverd. En als dat gebeurt, moet hij zijn dierbaren nog veel langer missen.

Dinsdag besloot de Amsterdamse rechtbank dat Juan Ramón Rodriguez Fernandez op borgtocht moest worden vrijgelaten. De Spaanse officier van justitie kreeg nog één kans de verwarring rond de feiten over Juanra op te lossen. En wie gelooft nu nog dat de Spaanse autoriteiten nu wel met concrete aanwijzing komen dat Juanra een terrorist is? De kans lijkt groot dat het uitleveringsverzoek uiteindelijk wordt afgewezen.

Juanra was stomverbaasd. ''In Spanje weet je bij voorbaat dat de rechter aan de kant van de politie en de politiek staat.''

De benodigde twintigduizend euro borg was snel gevonden. Juanra is in Catalonië een bekende rockster. Zijn aanhouding in Amsterdam werd dan ook breed uitgemeten in de Spaanse media. Bij die status hoort een grote en trouwe achterban.

Het voorlopige oordeel van de rechter voelde als een heel mooi doelpunt, zegt Juanra. ''Een doelpunt tegen de schofterige Spaanse staat.'' Maar hij is activist genoeg om niet in euforie te blijven steken. ''Er is geen reden feest te vieren zolang in Spanje mensen worden gefolterd en antiglobalisten als terroristen worden behandeld.''

Voor de gelegenheid hangen er ook wat Palestijnse vlaggen - de stap naar de onderdrukking van alle minderheden op deze wereld is snel gemaakt.

Juanra ziet bij de Spaanse politie een verborgen agenda. ''Die vermeende ETA-activiteiten zijn een excuus om de antiglobalisten, de krakers eronder te krijgen.'' Het was tenslotte ook Spanje dat in de Europese Unie probeerde de antiglobalisten, tot wie Juanra zich rekent, het label 'terroristische organisatie' te geven. Tevergeefs overigens.

In die sfeer voelde Juanra er in elk geval weinig voor om in Spanje te blijven toen hij vorig jaar door de Spaanse politie werd gezocht. En om dezelfde reden wil hij voorlopig ook niet terug. ''Ze stoppen me vijf dagen in een gevangenis in Madrid waar de Guardia Civil alles met me kan doen.''

Daar zit dan ook de persoonlijke tragedie: als de rechtbank na de zomer besluit dat Juanra niet wordt uitgeleverd, is dat een overwinning, maar terug naar Barcelona kan hij niet. Achter Juanra hangen foto's van gefolterde Spanjaarden. Zo liggen de zaken, wijst Juanra.

De ironie wil dat de folteringen, waarover Amnesty International en een speciale commissie van de Verenigde Naties al eerder berichtten, de uitleveringskwestie in het voordeel van Juanra kunnen beslechten. Als dat de manier is waarop de Spaanse politie verhoren pleegt af te nemen, is het aannemelijk dat een belastende verklaring tegen Juanra inderdaad onder dwang is afgelegd. En naar een land dat verdachten fysiek mishandelt, kun je met goed fatsoen geen verdachten uitleveren.

Toch nog een keer de vraag: heeft Juanra nou iets met de ETA of niet? ''Natuurlijk niet,'' zegt hij. Misschien kent hij ETA-leden zonder dit van zijn kennissen te weten, dat kan. En hij sympathiseert wel met iedereen die wegens (vermeende) ETA-betrokkenheid in Spanje in de gevangenis zit. Maar Juanra zelf houdt zich bezig met andere idealen. Zolang 83 procent van de wereld in armoede leeft, heeft hij genoeg aan zijn eigen strijd.